Сёння CityDog.io зазірнуў у гардэроб Дар’і. Дзяўчына не раз трапляла на старонкі модных часопісаў са сваімі стрытстайл-вобразамі. Яна падзялілася сакрэтам цікавых лукаў і расказала, што трэба рабіць, каб апынуцца ў аб’ектыве фэшн-фатографаў.
Дар’я (27 гадоў), стылістка і сістэмная інжынерка
– Я сістэмная інжынерка, а ў вольны час займаюся стылізацыямі. Мая тэхнічная прафесія ніяк не перашкаджае хобі. Хутчэй, наадварот: пераход на працу з дому прыбраў шмат абмежаванняў, з’явілася больш часу для эксперыментаў з адзеннем.
Да стылізацый я прыходзіла паступова. Спачатку прайшла курсы па стылі для сябе. Пасля я настолькі актыўна і ў дэталях расказвала пра гэта сваёй сяброўцы, што яна папрасіла дапамагчы ёй з разборам гардэроба. Мы паспрабавалі, і ёй спадабалася. Водгук быў прыкладна такім: «Май на ўвазе, што гэта тваё. І табе трэба працягваць гэтым займацца!»
Белую сукенку ад скандынаўскага брэнда купіла на рэсэйле. Яна вельмі якасная і цёплая. Нашу яе ўжо тры сезоны.
Чаравікі Bottega Veneta. Таксама знайшла іх на рэсэйле.
Сумка – першая люксавая рэч у маім гардэробе. Яе мне падарыў партнёр, калі мы паехалі першы раз у Мілан. Гэта было неверагодна прыемнае адчуванне: зайсці ў дызайнерскую афлайн-краму і выйсці з гэтым брэндзіраваным пакетам з доўгачаканай пакупкай.
Балаклава ўкраінскага брэнда BEVZA.
Пальчаткі замаўляла ў Mango на адну са здымак, а потым яны неяк прыжыліся.
У гэтым вобразе я хадзіла на сняданак. Як правіла, фота з лукамі, якія я выкладваю ў блог, атрымліваюцца досыць выпадкова. Я хаджу так у звычайным жыцці і не прыбіраюся толькі для таго, каб зрабіць класныя кадры для Instagram.
За апошнія гады ў мяне было два пераезды. У 2021 годзе я з’ехала ва Украіну, а з пачаткам поўнамаштабнага ўварвання ва Украіну – у Польшчу. У перыяд вялікіх змяненняў у жыцці звычайна хочацца раўналежна мяняць усё: старое адзенне больш не падыходзіць, унутры таксама нешта трансфармуецца.
Так у мяне здарыліся курсы па персанальным стылі. Потым – яшчэ адны, таму што так захацеў унутраны самазванец. Блог у мяне з’явіўся таксама ва Украіне. Гэта быў адзін з момантаў, калі я зразумела, што мне трэба нешта зрушваць у жыцці.
Не магу сказаць, што гэты працэс скончыўся. Напрыклад, у мяне амаль кожны сезон бывае так, што я гляджу на нейкія рэчы і разумею, што яны больш не адпавядаюць мне. Яны могуць быць колькі заўгодна крутымі і прыгожымі, мне ні ў якім разе не будзе сорамна за іх наяўнасць у гардэробе. Аднак калі разумею, што ўжо не адчуваю сябе ў пэўнай вопратцы добра, то лёгка расстаюся з ёй.
Калі гэтыя рэчы я прадаю ці аддаю, аўтаматычна забываю пра іх.
Куртку купіла ў H&M Studios. Паспела яе ўварваць у афлайн-краме, пакуль не раскупілі ўсё. На рэсэйле яна потым каштавала ў некалькі разоў даражэй. Яе мінус у тым, што яна вельмі цяжкая: спіна пасля цэлага дня ў ёй пад вечар пачынала балець. З-за гэтага мне прыйшлося з ёй расстацца.
Штаны Katimo. Яны мне крыху завялікія, а калі падвярнуць навыварат, то якраз. Бачыла такі прыём у некалькіх брэндах, падумала, што можна выкарыстоўваць у гэтым вобразе.
Сумка Acne Studios.
З абутку – чаравікі Maison Margiela. Узяла іх па вялікай скідке на рэсэйл-платформе.
Калі я шукаю натхненне для сваіх вобразаў, стараюся не абмяжоўвацца толькі фэшн-сферай. Думаю, калі глядзець у лоб трэндам, наўрад ці выйдзе нешта ўнікальнае. Гэта асаблівасць нашага мозгу: спрабаваць капіраваць тое, што мы ўбачылі.
Я стараюся шукаць цікавыя рашэнні не толькі ў модных крыніцах, але і ісці крыху ў абыход. Хаджу ў музеі і гляджу на мастацтва, каб прыкмячаць спалучэнні кветак і адценняў і затым прымяняць іх у вобразах. Натхняюся кнігамі, фільмамі – лічу, што крутыя падыходы можна знайсці абсалютна ўсюды.
Калі казаць непасрэдна пра фэшн, я цалкам люблю разглядаць гісторыю моды. Гэта цікава, бо мода цыклічная і не існуе ў вакууме. Усё вельмі звязана з палітыкай, эканомікай, сацыяльнай сферай.
Таксама вельмі люблю Bottega Veneta. Калі б мне трэба было выбраць адзін брэнд, у які апранацца да канца жыцця, то гэта сапраўды быў бы Bottega. Яшчэ мне падабаецца Prada. Бязмерна паважаю Міўчу Прада, часта асобна гляджу на яе выхады – яна стыль. Выдатныя працы ў Maison Margiela.
Калі абагульняць, мне падабаецца «бельгійская школа». Крэатыўны дырэктар Bottega Veneta зараз – бельгіец Мацье Блазі. Пітэр Мюлье – бельгіец. Ён дызайнер брэнда Alaïa – маркі, за якой мне падабаецца назіраць. Раф Сіманс, другі крэатыўны дырэктар Prada, таксама з Бельгіі.
Басаножкі і паліто – украінскі брэнд Katimo.
Швэдар Cos.
Сукенка знізу – брэнд JUL, таксама ўкраінскі. Гэта была калекцыя, прысвечаная песні «Червона рута».
На шыі – завушніца, якую я надзела на ланцужок. Загнула яе кручок, і атрымалася падвеска.
У сваіх вобразах мне падабаецца спалучаць абсалютна палярныя рэчы. Як тут: лёгкая летняя сукенка і цёплы швэдар, адкрытыя басаножкі і пухнатыя шкарпэткі. Тут працуе такі ж прынцып, як і з колерамі: самыя цікавыя спалучэнні – тыя, якія знаходзяцца на супрацьлеглых канцах каляровага круга.
Трапіць у модную сферу досыць проста: яна адкрытая, усё, што трэба, – гэта любоў да fashion-свету і жаданне эксперыментаваць.
На кожным тыдні моды існуюць стрытстайлы. Выявы адтуль таксама фатаграфуюць модныя фатографы, а здымкі потым публікуюць у глянцавых часопісах. Раней здавалася, што трапіць туды, як і на любое фэшн-шоу, немагчыма. Аказалася зусім не так: стрытстайлы – гэта адкрытыя івэнты, на якія можа прыйсці любы ахвочы.
Самы «лёгкі» тыдзень моды – міланскі. У час яго правядзення арганізатары прапісваюць, калі і ў які час будуць праходзіць модныя шоу. Каб трапіць у аб’ектывы камер стрытстайл-фатографаў, дастаткова паглядзець расклад, выбраць зручны час і лакацыю, а затым прыехаць туды ў прыгожым уборы. Там ты тусуешся роўна гэтак жа, як у нас на ўмоўнай Кастрычніцкай: гуляеш, робіш прыгожыя фоткі, знаёмішся з людзьмі і робіш ім кампліменты.
Для мяне ўдзел у падобных івэнтах – выдатны спосаб пашырыць спіс сваіх кантактаў. Акрамя таго, гэта цікавы досвед.
Шорты UDANA.
Красоўкі New Balance X Miu Miu. У гэтым сезоне пазбавілася з іх. У апошні час я больш аддаю перавагу абутку на абцасе: мне здаецца, што ён больш падыходзіць майму стылю. Таксама адкрыла для сябе мадэлі з невялікім абцасам: выглядаюць стыльна, хадзіць зручна.
Падвескі на сумцы – гэта каралі, якія падвешаны з двух бакоў.
Да свайго гардэроба я стаўлюся як да курыраванай калекцыі. Асабліва гэта датычыцца абутку і сумак, бо менавіта яны могуць моцна змяніць увесь вобраз. Дадай да банальных джынсаў і футболкі незвычайную сумку касмічнай формы – усё, настрой абсалютна іншы.
Збіраць іх я вырашыла пасля таго, як мне падарылі маю першую брэндавую торбу. То бок да майго дня нараджэння я вырашаю, якую новую торбу ў рамках вызначанай сумы я хачу, а потым купляю.
З адзеннем у мяне адбываецца па-рознаму. Улетку я часта выбіраю больш мінімалістычную вопратку: і па форме, і па колерах. Зімой хочацца больш яркасці, таму ў халодны час я дадаю больш адценняў.
Часта брэндавыя рэчы знаходжу на рэсэйл-платформах: Vestiaire Collective, Vinted.
Каб не прапусціць цікавыя прапановы, я стаўлю ў дадатку апавяшчэнні з нагадваннем. Яны прыходзяць, калі ў наяўнасці з’яўляецца рэч, падобная на тую, што я шукаю. Таксама на працягу дня магу перыядычна заходзіць на платформу, глядзець, што новенькага з’явілася. Гэта круты спосаб злавіць дызайнерскія рэчы ў некалькі разоў танней.
Прыём з дзвюма кашулямі таксама круціўся ў паветры. Многія брэнды на сваіх паказах дубліравалі рэчы ў сваіх луках: два рамяні, пінжак паверх пінжака. Тут мая варыяцыя на гэты трэнд. Кашуля знізу ад Cos. Тая, што зверху, – ад апсайкл-брэнда.
На нагах – каўбойкі Luisa Via Roma.
Мой стыль складаецца з жадання вылучацца. Гэта мая заява для ўсяго свету, мой стэйтмент. Пры гэтым я цяпер рухаюся ў бок стрыманасці. Адчуваю сябе больш інтраверткай: як гераіні з кніжных раманаў, якія злёгку закрытыя і загадкавыя, але з флёрам цікавасці. Мусіць, прыкладна ў такім кірунку я рухаюся цяпер.
Перадрук матэрыялаў CityDog.io магчымы толькі з пісьмовага дазволу рэдакцыі. Падрабязнасці тут.
