В интернете начали сбор средств на переиздание книг американских и канадских авторов на белорусском. Мы первыми почитали перевод и советуем вам поддержать кампанию.
Эти романы – начало большой книжной серии, которая получила название «Амерыканка». По словам создателей, она объединит «кнігі культавых аўтараў Паўночнай Амерыкі пра свабоду і чалавечую годнасць».
Чарльз Букоўскі, «Чытво» (урывак)
Переводчики усердно потрудились, воспроизводя средствами мовы американский разговорный стиль. В ход шла трасянка и лучшие достижения белорусского эротического фольклора. Переводчик Буковского Игорь Куликов, например, активно использовал слово «какаўка», моду на которое ввел еще Рыгор Бородулин.
Я сядзеў у сваім офісе, арэнда даўно скончылася, і Макелві ўжо рабіў пэўныя захады, каб мяне выселіць. На вуліцы скварыла як у пекле, а кандыцыянэр не працаваў. Па стале поўзала муха. Я працягнуў далонь і выдаліў яе з гульні. Выцер руку аб правую калашыну — і тут зазваніў тэлефон.
Я зьняў слухаўку.
— Алё, — сказаў я.
— Сэліна чытаў? — спытаў жаночы голас. Ён гучаў досыць сэксуальна. У мяне не было жанчыны ўжо некаторы час. Гадоў дваццаць.
— Сэліна? — перапытаў я. — Гм-м-м…
— Мне патрэбны Сэлін, — паўтарыла яна.
Такі сэксуальны голас, трасца, ён пачынаў мне падабацца.
— Сэліна? — зноў перапытаў я. — Навошта вы яго шукаеце? Гаварыце, не маўчыце…
— Зашпіліся.
Кен Кiзi, «Палёт над гняздом зязюлi» (урывак)
В некоторых случаях возникает ощущение, что переводчики перестарались с креативом. Впрочем, чем черт не шутит – может, благодаря «Амерыканцы» белорусский сленг пополнится новыми перлами. Так, в месте, где по-русски сказали бы «движ», переводчик Кизи Алексей Знаткевич использует слово «рушняк».
– Мяне завуць Макмэрфі, братва, Эр-Пэ Макмэрфі, і я заўсёды рады згуляць на інтэрас. – Ён падміргвае, напяваючы радок зь песьні: – …і дзе б я ня ўбачыў картаў стос, я стаўлю… грошы… там, – і зноў сьмяецца.
Ён падыходзіць да століка, дзе гуляюць у карты, чапляе раздачу аднаго з пацыентаў сваім тоўстым загрубелым пальцам і касавурыцца на яе, ківаючы.
– Ага, я дзеля таго і прыехаў у ваш балаган, каб наладзіць вам, кураняткі, рушняк і весялуху за гульнёвым сталом. У Пэндэлтоне, на "хіміі", ужо нікога не засталося, каб мне жыцьцё расквеціць, во я й перавёўся, цяміце? Сьвежая кроў спатрэбілася. А-ёй, толькі паглядзіце, як гэнае птушанятка карты трымае, сьвеціць на ўвесь раён, анягож! Я вас, дзетачкі, як авечачак абстрыгу.
Чэзўік зьбірае свае карты. Руды працягвае яму руку для прывітаньня.
– Здароў, братка, у што гуляем? У тысячу? Дык ня дзіва, што вы тут нават не спрабуеце картаў хаваць. У вас што, нармалёвага стосу няма? Ну, ладна, не праблема, я тут на ўсялякі выпадак свой прыхапіў, тутака ня проста стандартная размалёўка – паглядзіце на карціначкі, га? Усе розныя. Пяцьдзясят дзьве позы.
Чак Паланюк, «Байцоўскі клуб»
Серж Медведев, переводчик «Бойцовского клуба» Паланика, называет подростковую банду «хеўрай падлеткаў», а там, где герой кого-то явно п...т или е..шит, использует глагол «дзяўбёжыць». Мы ожидали увидеть в переводах самое знаменитое белорусское слово 2017 года и не обманулись в своих ожиданиях. «Шмаравідла» упоминается в романе Кена Кизи. Правда, мажут им почему-то голову.
Я трымаў галаву містэра анёла, як немаўля ці футбольны мяч, агарнуўшы рукой, і дзяўбёжыў яго касцяшкамі кулакоў, дзяўбёжыў, пакуль аскепкі ягоных зубоў не пачалі вытыркацца скрозь вусны. Дзяўбёжыў затым локцямі, пакуль ён не вырубіўся і не зваліўся да маіх ног бясформеннай кучай мяса. Пакуль скура ў яго на скулах не зрабілася тонкай і чорнай.
Мне хацелася дыхаць дымам.
Птушкі і алені — бессэнсоўная раскоша. І рыбу ўсю таксама трэба пераглушыць.
Мне хацелася спаліць Луўр. Я б з радасцю расхерачыў кувалдай мармур Парфенона і падцёр дупу “Монай Лізай”. Цяпер гэта мой свет.
Гэта мой свет, мой, і ўсе гэтыя старажытныя людзі мёртвыя канчаткова.
Той раніцай, за сняданкам, Тайлер і прыдумаў праект “Вэрхал”.
Маргарэт Этвуд, «Пенелапiяда»
«Пенелапiяда» канадки Маргарет Этвуд примечательна не лексикой, а всей своей формой. Это книга-перевертыш – «Одиссея», пересказанная Пенелопой. На белорусский язык книгу перевели Ольга Калацкая (проза) и Мария Мартысевич (стихи). Ксати, тот же текст существует в формате пьесы: его можно поставить в театре.
Ад чаго пачаць? Ёсьць толькі два варыянты: ад пачатку альбо не ад пачатку. Па-сапраўднаму ўсё пачалося са стварэньня сьвету, а далей пайшло-паехала. Але як на гэты конт меркаваньні разыходзяцца, я пачну са свайго нараджэньня.
Мой бацька — цар Спарты Ікарый, а маці — наяда. Дачок наядаў па тым часе было як расы: кінь палку ў сабаку — трапіш у наядку. І ўсё ж паўбоскае паходжаньне ніколі не зашкодзіць. Прынамсі, спачатку.
Калі я была яшчэ зусім маленькай, бацька загадаў кінуць мяне ў мора. За ўсё жыцьцё я так дакладна і не даведалася, чаму. Цяпер мне здаецца, прычына ў аракуле: ён прадказаў бацьку, што я буду ткаць яму пахавальнае покрыва. Магчыма, бацька думаў, што калі ён заб’е мяне раней, ягонае покрыва ніколі не сатчэцца і ён будзе жыць вечна. Я разумею ягоную лёгіку. У гэтым выпадку намер патапіць мяне тлумачыцца цалкам слушным жаданьнем абараніць сваё жыцьцё. Але, напэўна, ён недачуў — або недачула сама піфія: багі часта мармычуць нешта няўцямнае. Насамрэч вялося пра пахавальнае покрыва ня бацьку, а сьвёкру. Калі ў гэтым быў сэнс прароцтва, дык яно, безумоўна, спраўдзілася. Так, праз колькі гадоў мне вельмі дапамагло тканьне акурат памянёнага сувоя.
Я разумею, навучаць дзяўчат жаночым рамёствам больш ня модна, але, на шчасьце, у мой час было іначай. Яно вельмі выгодна, калі заўсёды ёсьць чым заняць рукі. Хто-небудзь адпусьціць непрыстойнасьць — а ты можаш зрабіць выгляд, што не пачула. І ня трэба адказваць.
ЭТО ВАЖНО
Если вы заинтересовались, то можете заказать книги. По системе предзаказа набор из четырех электронных книг обойдется в 19 рублей.
А первые 150 читателей, оплатившие комплект из четырех печатных книг, получат их с 30-процентной скидкой. Речь идет о романах «Палёт над гняздом зязюлі» Кена Кизи, «Байцоўскі клуб» Чака Паланика, «Чытво» Чарльза Буковски и «Пенелапіяда» канадской авторки Маргарет Этвуд.
А вот здесь можно заполнить простенькую анкету, которая поможет белорусским переводчикам и издателям сориентироваться, какие еще книги читатель хотел бы увидеть в белорусском переводе.
Перепечатка материалов CityDog.by возможна только с письменного разрешения редакции. Подробности здесь.
Я о полуобнаженной модели на обложке статьи ничем не связанной с голыми моделями, бассейнами и купальниками.
и чем дальше, тем больше становится понятно, почему авторки ситидога не подписывают материалы